Ευάγγελος Ευαγγελάτος: Το Ευρώ και ο «σοφός» Εβρέν

Άρθρο του Ευάγγελου Ευαγγελάτου


Η σοσιαλδημοκρατία απέθανε (ή καλύτερα σάπισε κατά τον Ευάγγελο Βενιζέλο)


Ζήτω η σοσιαλιστική αριστερά.


Κάπως έτσι φάνηκε ότι φώναξαν οι Έλληνες στις κάλπες της 6ης Μαΐου, έτσι εξηγείται και το αποτέλεσμα π.χ. στην Κεφαλονιά όπου το ΠΑΣΟΚ από δύο βουλευτές το '81 έφτασε τώρα να είναι τέταρτο κόμμα. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε έναν ταλαντούχο και προικισμένο πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα και ένα ανανεωμένο και μη κομματικό ψηφοδέλτιο, από τελευταίος που ήταν πήρε τη βουλευτική έδρα. Αυτή η μετακίνηση και η ροή των ψηφοφόρων ενώ φαίνεται απλή εντούτοις πρόκειται για ένα μεγάλο και ποιοτικό πολιτικό άλμα.

Διότι:
1. Εγκατέλειψαν τη σοσιαλδημοκρατία (ΠΑΣΟΚ) η οποία δεν είναι ιδεολογία αλλά διαδικασία που στοχεύει μέσω της αλλαγής να βελτιώνει τη ζωή των πολιτών με τη συνεννόηση των εταίρων δηλαδή κράτους – εργοδοσίας – εργαζομένου και
2. Ξεπέρασαν προκαταλήψεις και ψήφισαν σοσιαλιστική αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) ή ακόμα και δημοκρατική αριστερά (ΔΗΜΑΡ) κόμματα που έχουν σαφή ιδεολογική καταγωγή μιας και είναι κομμουνιστογενείς πολιτικοί σχηματισμοί.
Βέβαια τα κόμματα αυτά έχουν εγκαταλείψει από καιρό τη μαγική λέξη «επανάσταση» της οποίας την αποκλειστικότητα στη χώρα μας έχει πλέον μόνο το ΚΚΕ. Όμως οι σχηματισμοί αυτοί είναι έτοιμοι για αγώνες και ρίξεις με το καπιταλιστικό περιβάλλον και τις εκφράσεις του στην προσπάθεια τους να βελτιώσουν τη ζωή των μέσων και λαϊκών στρωμάτων.


Οι ψηφοφόροι λοιπόν τόλμησαν την υπέρβαση. Ο Αλέξης Τσίπρας όμως δεν προχώρησε. Δεν προχώρησε στην ευκαιρία που του δόθηκε να υλοποιήσει τον «ιστορικό συμβιβασμό» δηλαδή το ιδανικό της παράταξης του από τη δεκαετία του 70. Ίσως γιατί δεν δίψαγε τόσο για εξουσία, παρά τους χαρακτηρισμούς που δέχτηκε για αλαζονεία. Ίσως γιατί τον έχει απορροφήσει η δεινή θέση του λαού και η εξεύρεση λύσης εξόδου από αυτήν με την καταγγελία των μνημονίων. Ίσως όλα τα παραπάνω. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχουμε κατακτήσει ακόμα ως λαός μια κουλτούρα συνεργασιών.


Όμως αυτή η κουλτούρα επείγει να την εμπεδώσουμε άμεσα γιατί η κρίση έχει ξελαμπαδιάσει για τα καλά και δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο αν δεν δράσουμε. Για να γίνει αυτό πρέπει όλοι, και όταν λέω όλοι εννοώ όλοι, εκλογείς και εκλεγόμενοι να αλλάξουμε στυλ. Πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να συνεργαζόμαστε και οι ψηφοφόροι να απαιτήσουν από τα κόμματα πηγαίνοντας προς στις κάλπες της 17ης Ιουνίου, να δεσμευτούν πάνω στην προοπτική των συνεργασιών.


Τώρα πια δεν μας χρειάζονται «μέτωπα» που προτείνει ο Αντώνης Σαμαράς και «διπολισμοί», ούτε κραυγές τύπου θύρας 13 από τους «νεοεισελθέντες», ούτε μπορεί να είμαστε «ανεξάρτητοι Έλληνες» αφού ως έθνος ανάδελφο έχουμε ανάγκη τους φίλους και τις συμμαχίες μας. Ας μην ξεχνάμε ότι την τελευταία φορά που βγήκαμε από συμμαχία (για πολύ πιο σοβαρή αιτία) ήταν το 74 με τη τραγωδία της Κύπρου και την επέλαση του Αττίλα.
Μετά όμως για να ξαναμπούμε χρειαστήκαν να περάσουν πολλά χρόνια, χρειάστηκε να γίνει πραξικόπημα στην Τουρκία, να βγει ο «σοφός» Εβρέν όπως τον αποκάλεσε η τότε ηγεσία μας, ο οποίος συναίνεσε να ξαναενταχθούμε στη συμμαχία του ΝΑΤΟ.


Ας προσέξουμε λοιπόν όλοι μας να μην επαναληφθεί η ιστορία για να μη βρεθούμε στην ανάγκη να ψάχνουμε για κάποιον Ευρωπαίο Εβρέν αυτή τη φορά.

• Ο Ευάγγελος Ευαγγελάτος είναι Παιδίατρος

Ευάγγελος Ευαγγελάτος: ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Λεωφορείον ο πόθος

Άρθρο του Ευάγγελου Ευαγγελλάτου

Από σήμερα Τρίτη 08 Μαΐου 2012 αρχίζει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πολιτικά τριήμερα για την Ελλάδα και όχι μόνον, μετά από το 1981. Μετά το πέρας του τριημέρου αυτού πιθανόν να περιμένουμε άλλα τόσα χρόνια για να μας ξανασυμβεί. Καλούμαστε λοιπόν όλοι αν μη τι άλλο τουλάχιστον να το παρακολουθήσουμε και να το απολαύσουμε.

Με δεδομένο λοιπόν ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πρωθυπουργοκεντρικό και είναι επιβεβλημένο ο πρόεδρος του κόμματος που νίκησε στις εκλογές να γίνεται πρωθυπουργός, θα πρέπει να δούμε στις τρεις αυτές μέρες που ακολουθούν εάν τελεσφορήσει η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που δόθηκε στον ουσιαστικό νικητή των εκλογών Αλέξη Τσίπρα.

( Εδώ να παρατηρήσουμε ότι σοφά ενέργησε ο κ. Σαμαράς και έδωσε αμέσως πίσω την εντολή γιατί αναγνώρισε ότι δεν είχε τα χαρακτηριστικά του νικητή των εκλογών. )

Η «εναλλακτική αριστερή διακυβέρνηση της χώρας έξω από τα μνημόνια» είναι η μαγική φράση που προκάλεσε εκείνο το πολιτικό ερέθισμα στους Έλληνες, που ήταν αναγκαίο και ικανό, να τους οδηγήσει ομαδόν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με αποτέλεσμα να πάρει εκλογικά όλο το λεκανοπέδιο των Αθηνών, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα εκεί δηλαδή που λαμβάνονται οι αποφάσεις για το γίγνεσθαι της χώρας. Τη δε μονοεδρική της Κεφαλονιάς την πήρε χωρίς καν να έχει ανοίξει εκλογικό κέντρο.

Και αυτό γιατί ο λαός πνιγμένος μέσα στο κλοιό των μνημονίων, ελεεινοποιημένος, φοβισμένος, φτωχοποιημένος και εν πολύ προδομένος βρήκε ένα μέσο για να φύγει έξω από αυτό το πνιγερό βρόγχο της φτώχειας και της εθνικής υποτέλειας. Με όχημα την εναλλακτική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα ψήφισε ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ευελπιστώντας ότι μπορεί να τον βγάλουν σε ένα δρόμο με όρθια την κοινωνία, με αλληλεγγύη, με δικαιοσύνη μακριά από τα μνημόνια. Και παράλληλα καταψήφισε τα δύο κόμματα εξουσίας έτσι που δυόμιση εκατομμύρια ψηφοφόροι τους τους γύρισαν την πλάτη και έμειναν ουσιαστικά στηριζόμενοι μόνο από τους κομματικούς στρατούς, εκείνους δηλαδή που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης διασπάθισαν τον πλούτο του ελληνικού λαού, και κάποιους λίγους ρομαντικούς.

Για να γίνει λοιπόν το σωστό και να μην υπάρξει αλλοίωση της βούλησης της εντολής που έδωσε ο λαός στις 06 Μαΐου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει κινδύνους για το πολιτικό μας σύστημα, πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να δείξουν το τριήμερο αυτό περίσσεια ευθύνη, εγρήγορση και διάθεση συνεργασίας.

Και πρώτος από όλους ο Αλέξης Τσίπρας, που παρά το νεαρό της ηλικίας του, πρέπει γρήγορα να ξεπεράσει τη φυσιολογική και ανθρώπινη έκπληξή του και να τολμήσει. Ακολούθως το ΚΚΕ πρέπει να σκεφτεί έξω από τα παλιά σύνδρομα για αναθεωρητές κ.λ.π. δεδομένου ότι σήμερα όλες οι τάξεις κινδυνεύουν και πρωτίστως η εργατική και πρέπει να βρεθούν οι λύσεις. Αλλά ακόμα και για την αυτοπροστασία του πρέπει να συνεργαστεί, γιατί αν κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και χαθεί η ευκαιρία σίγουρα θα έχει εσωτερικούς κραδασμούς και διασπάσεις.

Ο κ. Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ πρέπει να σεβαστούν το μήνυμα αλλά και τα άλλα κινήματα ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλα πρέπει να συνδράμουν εποικοδομητικά. Το αντιμνημονιακό κόμμα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ πρέπει να δείξει ότι το εννοεί όπως και η πνευματική και η καλλιτεχνική ηγεσία του τόπου πρέπει να εμπλακεί για να στηρίξει την παραπάνω προσπάθεια.

Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι άνευρα και στο περιθώριο, ξέρουν ότι οι εξελίξεις δεν περνάνε μέσα από αυτά λόγω των χαμηλών τους ποσοστών, είναι «πεσμένα στο καναβάτσο» και δεν θα μπορέσουν να φέρουν μεγάλες αντιρρήσεις. Αντίθετα οφείλουν να ευοδώσουν την προσπάθεια αυτή χωρίς ζαβολιές γιατί σίγουρα αν θέλουν το καλό του τόπου και κάποιος μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα, αυτό πρέπει να τους ευχαριστεί. Γιατί οι καρέκλες δεν είναι αυτοσκοπός. Αλλά και υστερόβουλα να το δουν πρέπει να το αφήσουν να επιχειρηθεί και αν αποτύχει να δικαιωθούν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος εκτός από αυτόν με τα μνημόνια που ακολούθησαν. Πράγμα που θα τους δώσει τη δυνατότητα να ξανασηκώσουν κεφάλι.

Ας περιμένουμε λοιπόν τις εξελίξεις του τριημέρου, ευχόμενοι ο ουσιαστικός νικητής των εκλογών να βγει πρωθυπουργός αφού διαφορετικά το πολιτικό σύστημα θα χάσει και το τελευταίο στοιχείο της αξιοπιστίας του με απρόβλεπτες συνέπειες για το ίδιο δεδομένου ότι η Δημοκρατία έχει κανόνες. Το παραπάνω εγχείρημα έχει ενδιαφέρον όχι μόνο στα πλαίσια της χώρας μας αλλά και στα πλαίσια του χρόνιου πόθου για τη δημιουργία της «Ευρώπης των λαών».

*Ο Ευάγγελος Ευαγγελάτος είναι παιδίατρος